- balanus
- bălănus, i, f. (qqf. m. )
- [gr]gr. βάλανος : gland --- βαλανίς, ίδος : suppositoire.
[st1]1 [-] gland du chêne. --- Plin. 13, 42 ; 16, 21.
[st1]2 [-] châtaigne. --- Plin. 15, 93.
[st1]3 [-] datte. --- Plin. 13, 48.
[st1]4 [-] arbrisseau odoriférant [le balanus]. --- Plin. 13, 61.
[st1]5 [-] gland de mer. --- Plin. 32, 145; Col. 8, 16, 7 ; Plaut. Rud. 297.
[st1]6 [-] suppositoire [t. de méd.]. --- Plin. 20, 43; C.-Aur. Acut. 2, 12.
* * *bălănus, i, f. (qqf. m. ) - [gr]gr. βάλανος : gland --- βαλανίς, ίδος : suppositoire. [st1]1 [-] gland du chêne. --- Plin. 13, 42 ; 16, 21. [st1]2 [-] châtaigne. --- Plin. 15, 93. [st1]3 [-] datte. --- Plin. 13, 48. [st1]4 [-] arbrisseau odoriférant [le balanus]. --- Plin. 13, 61. [st1]5 [-] gland de mer. --- Plin. 32, 145; Col. 8, 16, 7 ; Plaut. Rud. 297. [st1]6 [-] suppositoire [t. de méd.]. --- Plin. 20, 43; C.-Aur. Acut. 2, 12.* * *Balanus, balani, f g. pen. corr. Plin. Toute sorte de gland.\Balanus. Budaeus. Un suppositoire.\Balani. Plin. Grandes chataignes appellees Marrons.
Dictionarium latinogallicum. 1552.